Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1139

เมื่อฟ้าใกล้มืด

เมื่อฟ้าเริ่มมืด หยางอวี่จึงไปรอที่หน้าหมู่บ้าน แต่เขาไม่เคยรู้จักเฉินเจียหนีมาก่อน ไม่เคยเห็นหน้าค่าตาด้วยซ้ำ รู้เพียงจากคำบอกเล่าของซูเจี้ยนว่าเธอมีไฝเล็กๆ ใต้ตา คล้ายกับไฝของเฉาอิ่ง หยางอวี่จึงจำลักษณะนี้ไว้เพื่อจะได้จำคนถูก

แต่พอเฉินเจียหนี หญิงวัยกลางคนคนนั้นเดินผ่านตัวเขาไป...