Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1049

หยางอวี่ล้มลงด้วยความเหนื่อยอ่อน ทรุดตัวลงกับพื้นอย่างหมดแรง หมดเรี่ยวแรงที่จะไล่ตามปีศาจเขาดำอีกต่อไป ส่วนมือที่กลายพันธุ์นั้นก็กลับคืนสู่สภาพมือมนุษย์ตามเดิม เขาหอบหายใจอย่างหนัก พลางเหลียวมองร่างที่เพิ่งบินผ่านท้องฟ้ายามราตรี

ถ้าไม่มอง ก็คงไม่เป็นไร แต่พอได้มองเท่านั้น หยางอวี่ถึงกับตกตะลึงจนพูด...