Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 99

ฉันหลบตาโจวหย่า มองเศษกระเบื้องที่กระจัดกระจายอยู่บนพื้น และไข่ที่กระเด็นเลอะเทอะไปทั่ว

กวนใจจริงๆ แค่จะกินมื้อดึกก็ยังวุ่นวายได้ขนาดนี้

ตอนนั้นเอง โจวหย่าเอื้อมมือมาจับแขนฉัน "คุณพ่อคะ คืนนี้มีพ่ออยู่บ้านเป็นเพื่อน หย่ารู้สึกมีความสุขจังเลย"

ฉันหันไปมองเธอ แล้วแกะมือที่จับแขนฉันออก "พอเถอะ อย่า...