Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 8

ฉันเลื่อนชามก๋วยเตี๋ยวใบใหญ่ไปตรงหน้าจินเหมียว เร่งให้เธอรีบกินเพื่อจะได้คิดหาวิธีหาที่พักค้างคืน

เธอชายตามองฉันอย่างเขินอาย ไม่รู้ว่าเป็นเพราะฉันไม่ใส่เสื้อทำให้เธอเสียสมาธิหรือเปล่า เธอมองชามก๋วยเตี๋ยวแล้วพูดอย่างเกรงใจว่าไม่หิว

แต่เธอยังพูดไม่ทันจบ เสียงจ๊อกๆ แจ๊กๆ ก็ดังขึ้นจากท้องของเธอ เปิด...