Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 59

จงพิษฐา ยืนนิ่งมองฉันพร้อมรอยยิ้ม มือทั้งสองจับชายเสื้อบีบไปมาไม่หยุด

ดูท่าทางแล้ว เธอเหมือนเด็กที่ทำผิดอะไรสักอย่าง

ฉันเก็บรอยยิ้มบนใบหน้า มองเธออย่างจริงจัง "พิษฐา เธอไม่ได้ทำอะไรผิดหรอก ถ้าจะมีใครผิด ก็เป็นฉันต่างหาก"

จงพิษฐาเงยหน้าขึ้น ใบหน้าเธอแดงระเรื่ออีกครั้ง

"คุณลินทร์คะ อย่าพูดอะไรอีกเลย ฉ...