Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 512

เมื่อผมอ่านตัวอักษรสองบรรทัดนั้นชัดเจน หัวใจผมสั่นไหวโดยไม่อาจห้าม

ทันใดนั้น ผมรู้สึกถึงความเปล่าเปลี่ยวและหม่นหมองที่แฝงอยู่ระหว่างบรรทัด

บันทึกสั้นๆ นี้คงเป็นฝีมือของผู้คุมชู่เอง เธอเป็นคนรักบทกวี มักจะหาถ้อยคำที่มีความหมายลึกซึ้งมาใช้เสมอ

แต่ว่า... กล่องอาหารพวกนั้นถูกเก็บกวาดไปหมดแล้ว ทำไมถ...