Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 473

ฉันโอบจงจื่อเหอเข้ามากอดเบาๆ ยิ้มบางๆ มองใบหน้าละเอียดอ่อนที่เจือด้วยความเขินอายของเธอ

"ช่วงนี้ฉันยุ่งอยู่ที่เรือนจำหญิงตลอด ไม่มีเวลามาหาเธอเลย เธอลำบากแย่"

เมื่อได้ยินฉันพูดเช่นนั้น ความเขินอายบนใบหน้าของจงจื่อเหอยิ่งเพิ่มขึ้น

เธอเงยหน้าขึ้นมอง ดวงตาเป็นประกายคลอด้วยน้ำตา มองฉันด้วยความรู้สึก...