Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 472

หากไม่ใช่ในเรือนจำหญิง หากไม่ใช่ที่ฟาร์มหมูแห่งนี้ ฉันคงปล่อยให้ตัวเองเผลอทำอะไรเกินเลยกับโต่วหนิงไปแล้ว

แต่ที่นี่ไม่ใช่สถานที่ลับเพียงพอ ฉันกับโต่วหนิงจึงเพียงแค่จูบประทับริมฝีปากกันชั่วครู่ แล้วฉันก็ปล่อยเธอไป

แม้เพียงแค่ลิ้นที่พันเกี่ยวกันชั่วขณะ ก็ทำให้โต่วหนิงรู้สึกอ่อนระทวยไปทั้งร่าง

หลังจา...