Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 437

เมื่อเห็นสีหน้าเคอะเขินของผม ถังเจี๋ยยิ้มบางๆ อย่างไม่ใส่ใจ

"หลินหยาง อย่าโง่ไปเลย มันไม่ใช่ความผิดของคุณหรอก ฉันชอบคุณจริงๆ แล้วอีกอย่าง มันเป็นเพราะฉันเองที่เป็นฝ่ายลงมือก่อน"

การที่ถังเจี๋ยยอมรับเรื่องนี้อย่างตรงไปตรงมาทำให้ผมรู้สึกหงุดหงิดในใจ

เหี้ยเอ๊ย! เกิดเรื่องแบบนั้นในสถานการณ์แบบนั้น ใน...