Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 392

เห็นฉันเงียบไปชั่วขณะ เจียงเฟิงโบกมือผ่านหน้าฉัน

"ดูสิ พวกเราไม่ได้เจอกันตั้งนาน มายืนคุยเรื่องพวกนี้ตรงนี้มีประโยชน์อะไร ไปกันเถอะ หาที่นั่งดื่มสักหน่อยดีกว่า"

"ได้เลย ฟังนายเอา" ฉันตอบพร้อมรอยยิ้ม

เจียงเฟิงยิ้มตอบ "แน่นอนว่านายต้องฟังฉัน ที่นี่เป็นอาณาเขตของฉันนะ"

พูดจบ เขาหันไปมองห้องสอบสวนแล้วพู...