Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 371

จินเหมียวเกาะแขนฉันแน่น ตกใจจนแทบเดินไม่ออก

ฉันค่อยๆ จูงมือเธอ เดินอย่างสงบไปทางตรอกเล็กๆ นั่น

พวกนักเลงสิบกว่าคนห้อมล้อมชายอ้วน พร้อมทั้งคุ้มกันผู้หญิงสามคนและเด็กอีกสองคน ค่อยๆ กดดันฝีเท้าของฉันกับจินเหมียว จนเข้าไปในตรอกเล็กนั้น

ในตรอกเงียบกว่าถนนใหญ่มาก คนไม่กี่คนที่เดินอยู่ในนั้น พอเหลือบมอง...