Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 366

ก้มมองที่โต้วหนิง ในใจฉันเกิดความสงสารขึ้นมาเมื่อเธอเล่าเรื่องราวเจ็บปวดในอดีตให้ฟัง

ฉันไม่รู้จะปลอบเธอด้วยคำพูดใด บางทีการยืนเงียบๆ ข้างๆ เธอโดยไม่รังเกียจเธอ อาจเป็นการปลอบใจที่ดีที่สุดแล้วกระมัง?

สายตาของโต้วหนิงเหลือบมองใบหน้าฉันแล้วก้มลงมองปลายเท้าตัวเอง

เธอยิ้มขมขื่นก่อนจะพูดต่อว่า "ฉันเกลี...