Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 351

เอี้ยนซุ่นมองฉัน มุมปากของเขากระตุกไม่หยุด ชัดเจนว่าเขาอยากจะพ่นคำพูดใส่ฉัน แต่กลับพูดอะไรไม่ออกสักคำ

"ฉันยังมีธุระนิดหน่อย ไม่รบกวนแล้วละ"

เอี้ยนซุ่นอั้นมาตั้งนาน สุดท้ายก็พูดประโยคเย็นชานี้ออกมา แล้วหมุนตัวเดินออกไป

มองแผ่นหลังของเอี้ยนซุ่น ฉันเบ้ปากพูด "พี่ซุ่นจะไปแล้วเหรอ? ยังไม่ได้อุดหนุนร...