Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 339

"พี่..." เสียงเบาของจงจื่อเหอทำให้ใจผมอ่อนยวบ

ผมยิ้มบางๆ มองเธอที่ดวงตาเริ่มเอ่อน้ำ แล้วพูดเสียงนุ่ม "นี่เก็บไว้ให้เธอ กินเถอะ ดูสิผอมขนาดไหน มีเนื้อหน่อยจะได้สวยกว่านี้"

เธอพยักหน้าเบาๆ กลืนเนื้อตุ๋นในปาก ผมรีบส่งชิ้นที่สองเข้าไปที่ริมฝีปากของเธอ

ทันใดนั้น เสียงของเสี่ยวเย่าก็ดังมาจากนอกครัว "พี...