ผู้หญิงผู้ควบคุม

บทที่ 337

: นวนิยาจีน

เห็นสีหน้าฉันเคร่งลง น้องเล็กชะงักไปทั้งตัว ใบหน้าเจือด้วยความเก้อเขิน

เขาชำเลืองมองไป๋ฮว่าหลงแวบหนึ่ง แล้วพึมพำว่า "พี่หยาง ผมไม่เคยคิดทรยศพี่เลยนะ ไม่ใช่ว่าผมบอกว่าขายเนื้อห่อแป้งไม่ดี แต่ติ้งชวนก็แค่เมืองเล็กๆ แค่นี้ จะหาเงินได้สักเท่าไหร่กัน?"

น้องเล็กเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วพูดต่อ "ต...