Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 289

ต้าหย่งกะพริบตาปริบๆ ราวกับไม่เชื่อเลยว่าผมจะโทรหาหยางจิ้นจริงๆ

เขาเบ้ปากมองผมอย่างเหยียดๆ พูดว่า "แสดงเก่งนะ ยังเรียกพี่จิ้นอีก มึงจะรู้จักพี่จิ้นเหรอวะ ถ้ารู้จักจริงกูยอมทำอะไรก็ได้"

ผมหัวเราะในลำคอเย็นชา ไอ้เวร คิดจะมาเกาะผมหรือ น่ารังเกียจชะมัด

เสียงของหยางจิ้นดังมาจากโทรศัพท์: "ใคร ใครกันที่...