Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 285

ขณะที่โต้วหนิงที่ยืนอยู่ข้างๆ ดวงตาทั้งสองของเธอเริ่มแดงเรื่อ เมื่อได้ยินจงจื่อเหอพูดถึงเรื่องเหล่านี้ เธอเบือนหน้าไปมองทางอื่นอย่างเงียบๆ

ส่วนจงจื่อเหอในตอนนี้ ราวกับได้เปิดประตูระบายความรู้สึก ยังคงร่ำไห้ในอ้อมกอดของผม

"ฮือๆ ฉันไม่ได้ขอให้คุณยกโทษให้ฉัน แค่ขออย่าเมินฉันก็พอ คุณรู้ไหม ตอนที่เห็นค...