Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 244

วรรณกรรมจีน-ไทย

เห็นฉันหน้าเครียดไม่พอใจ อิ๋นต้วออี้ดึงมือข้างหนึ่งออกมาลูบหน้าฉัน

ฉันยังคงทำหน้าเครียด ไม่แสดงปฏิกิริยาใดๆ

อิ๋นต้วออี้เอามือเกี่ยวคอฉัน "พอเถอะ หลินหยาง ฉันรู้ว่าเธออยากช่วยฉัน เป็นห่วงฉัน แต่เรื่องถ่ายโฆษณาเนี่ย ไม่เอาดีกว่า"

ทั้งน้ำเสียงและท่าทางของอิ๋นต้วออี้เหมือนกำลังปลอบเด...