Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 223

ฉันรับโทรศัพท์

ผมยังจับโทรศัพท์ไม่ทันมั่นคงดี เสียงเร่งร้อนของผู้คุมชูก็ดังมาแล้ว

"หลินหยาง รีบมาที่ห้องทำงานฉันเดี๋ยวนี้ มีเรื่องด่วน"

แค่พูดประโยคเดียว ผู้คุมชูก็วางสายไป ทำเอาผมงุนงงไปชั่วขณะ

ผมหันไปมองโต้วหนิงแวบหนึ่ง เขายิ้มน้อยๆ ตาหยี "รีบไปเถอะ ต้นไม้อยากสงบแต่ลมไม่หยุดพัด ต้นไม้อย่างนา...