ผู้หญิงผู้ควบคุม

บทที่ 216

ผมขมวดคิ้วครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง รู้สึกว่าจินเหมียวคงไม่ได้มีความคิดอยากให้ผมนัดเธอตัวต่อตัวหรอก

ที่เธอพูดแบบนั้นคงเป็นแค่คำพูดที่หลุดออกมาตามความเคยชิน

ผมปรากฏตัวต่อหน้าเธอในฐานะพี่ร่วมสำนักมาตลอด ไม่เคยแสดงความสนิทสนมเกินกว่าเพื่อนร่วมชั้นเรียนเลย

อีกอย่าง ตามนิสัยของจินเหมียว เธอไม่มีท...