Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 184

"ได้เลยครับ ผู้อำนวยการเหอ เรื่องเล็กๆ อย่างรินเหล้านี่ ผมถนัดที่สุด"

ผมรับคำพลางยิ้มอย่างนอบน้อม เดินไปหยิบแก้วเหล้าของผู้อำนวยการเหอขึ้นมา

ขณะที่พวกเขากำลังคุยกันอยู่ ผมรีบใส่ผงยาลงในแก้วอย่างคล่องแคล่ว แล้วรินเหล้าสีทองอมเหลืองลงไปจนเต็ม

เมื่อเหล้าเต็มแก้ว ผงยาก็ละลายหมดไม่เหลือร่องรอย มองไม่อ...