Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 144

เมื่อได้ยินเสวียเฉียงอธิบายเช่นนั้น ผมยืนอึ้งจนแทบกลายเป็นหิน

หมอนี่ช่างเล่นตลกยาวเหยียดแบบนี้ แค่จงใจล้อผมเล่นเฉยๆ แล้วก็สร้างมุกตลกไร้สาระแบบนี้ขึ้นมา

ผมยกกำปั้นขึ้น ทำทีจะต่อยเขาสักหมัด เสวียเฉียงเพียงแค่ยิ้มกว้าง ปล่อยให้โทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงดังต่อไปโดยไม่สนใจ

แม่ง ผมรู้สึกว่าไอ้หมอนี่พัฒนา...