Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 139

ทู่หนิงช่างเกินไปเสียจริง และไร้ยางอายอย่างที่สุด

แต่ฉันกลับชอบความเชี่ยวชาญของเธอโดยไม่มีเหตุผล ไม่มีความคิดที่จะหยุดยั้งเธอเลยแม้แต่น้อย

ฉันไม่ได้บังคับเธอ ทุกอย่างล้วนเป็นความสมัครใจของเธอเอง

ไม่ได้บังคับเธอ นี่อาจเป็นเหตุผลเดียวที่ฉันพอจะปลอบใจตัวเองได้

ก้มมองเธอที่กำลังปลดเข็มขัดกางเกงของ...