Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 797

เมื่อเวลาผ่านไปสักครู่ ดอกไม้ของเป่ยหลันเอ๋อร์ก็เปียกชุ่มแล้ว ลื่นราวกับน้ำมัน ฉันจึงนำอาวุธของฉันเข้าไปได้อย่างง่ายดาย พุ่งตรงเข้าสู่จุดสำคัญ

หลังจากเปลี่ยนท่าหลายครั้งจนจำไม่ได้ ในที่สุดฉันก็หยุด เป่ยหลันเอ๋อร์ก็เงยหน้าขึ้นทันทีแล้วดูดริมฝีปากฉัน สอดลิ้นเข้ามาในปากฉันอย่างรุนแรง จากนั้นก็ร้องคราง...