Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 686

เงาสองร่างวิ่งไปตามทางในป่าอันกว้างใหญ่ ทำให้รู้สึกเหมือนย้อนเวลากลับไปสู่ช่วงเวลาอันงดงามในวัยเยาว์

เมื่อรู้สึกว่าเล่นกันมาพอสมควรแล้ว ร่างของผมก็หยุดลงทันที และเป่ยหลานเอ๋อร์ก็หยุดตามมาติดๆ

"ยังกล้าวิ่งอีกไหม?"

เป่ยหลานเอ๋อร์คว้าแขนผมไว้ พูดด้วยลมหายใจที่ยังไม่ทันหาย

"พี่ครับ น้องผิดไปแล้ว ปล่...