Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 641

ฉันรู้สึกจนปัญญากับการงอนของเป่ยหลานเออ๋ร์ เมื่อได้ยินคำพูดของเธอ และรู้สึกถึงร่างกายอันหอมหวานเต็มไปด้วยเสน่ห์อันเปี่ยมล้นที่ซุกเข้ามาในอ้อมกอดของฉันอีกครั้ง ฉันยื่นมือออกไปลูบไล้เบาๆ บนเรือนผมดุจเมฆของเธอ "ได้ หลานเออ๋ร์ ฉันยอมรับว่าเมื่อกี้ฉันรุนแรงไปหน่อย เธอพักสักครู่ดีไหม"

เห็นฉันไม่พูดอะไร เ...