Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 561

พอได้ยินฉันพูดแบบนั้น เป่ยหลันเอ๋อร์อดนึกถึงเรื่องราวที่เราเคยอยู่ด้วยกันไม่ได้ พอคิดถึงเรื่องพวกนั้น ร่างของเธอก็อ่อนระทวยเล็กน้อย หัวใจพลันรู้สึกแปลกๆ อีกครั้ง

เธอยื่นมือออกมา ลูบคลำแท่งเหล็กที่เคยทำให้เธอพ่ายแพ้ยับเยินใต้ผ้าห่ม หลังจากบีบเบาๆ เธอก็ตัดพ้อฉันเสียงออดอ้อน "ที่รัก คุณต้องการอะไรกันคะ...