Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 472

ฝนฉินยิ่งชิงขดตัวอยู่ในพื้นที่แคบๆ ร่างกายสั่นเทาเบาๆ พอเธอหยุดสั่น และเริ่มอ้าปากจะส่งเสียงครางด้วยความพึงพอใจโดยไม่อาจห้ามตัวเองได้ ผมตกใจรีบยื่นมือไปกอบกุมศีรษะเธอกดลงมาที่หว่างขา

ปากเล็กๆ ที่เผยอของเธอถูกเจ้าหนูของผมอุดไว้ในทันที กลืนเสียงที่กำลังจะดังออกมากลับเข้าไป พอดีกับที่มีคนมายืนอยู่หน้า...