Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 413

ไม่รู้ว่าผ่านไปนานเท่าไร ผมรู้สึกว่าซูเหยากอดผมแน่น เสียงของเธอเปลี่ยนไป ราวกับทั้งเจ็บปวดและเคลิบเคลิ้มกระซิบร้องที่ข้างหูผม "ลุง หนูมาแล้ว! ให้หนู เร็วให้หนูเถอะ!"

ทำแบบนี้ไม่ได้!

ในส่วนลึกของร่างกาย เหมือนมีเสียงหนึ่งยังคงตะโกน

แต่ไม่นาน เสียงเบาๆ นั้นก็หายไปสิ้น ราวกับจมลงใต้น้ำ พาเจตจำนงของผ...