Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 410

"เหยาเหยา ลงมาเถอะนะ ดูสิ เธอหมดแรงแล้ว นอนพักสักหน่อยเถอะ"

"ทำไมต้องพัก? เราเพิ่งเริ่มกันไม่ใช่เหรอ?" ซูเหยาจ้องมองฉันด้วยดวงตาที่เหมือนมีประกายฟ้าแลบ "คุณลุง คุณจะผิดคำพูดอีกแล้วเหรอ?"

ฉันกลัวว่าซูเหยาจะทำอะไรบางอย่างอีก ด้วยสภาพจิตใจของเธอตอนนี้ แม้คำขู่ที่เธอพูดก่อนหน้านี้จะเป็นแค่คำพูดเวลาโกรธ ...