Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 288

ผมหัวเราะเศร้าๆ "ที่รัก อยากไปตรงนั้นจริงๆ เหรอ เดินไปกันไหม?"

"ไม่เอา ฉันอยากให้คุณอุ้มฉันไป" เจ้าวเสี่ยวฝานพูดเสียงออดอ้อน

"ได้เลย! แต่นะที่รัก เดี๋ยวอย่ามาบอกว่าผมเป็นหมาป่านะ" ผมเตือนล่วงหน้า เพราะอยู่ใกล้เจ้าวเสี่ยวฝานขนาดนี้ ลมหายใจของเธอเป่ารดใบหน้าผม อาวุธของผมก็ตื่นตัวแล้ว

"อืม! ไม่ต้องห...