Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 281

เธอเบิกตากว้าง ยังไม่ได้ตั้งสติจากความตกใจเมื่อครู่ ผมกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก ไม่พูดอะไร

เป่ยหลานเอ๋อร์อับอายจนแทบอยากตาย ใบหน้าแดงก่ำ เอ่ยด้วยน้ำเสียงที่มีความโกรธแฝงอยู่เล็กน้อย "พี่หง!"

ผมสะดุ้งโหยง ได้สติกลับมา "อา... หลานเอ๋อร์ มี... มีอะไรหรือ"

"นาย... นายทำไมไม่เคาะประตูก่อนเข้ามา" เป่ยหลา...