Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 280

ในช่วงกว่านาทีต่อมา เป่ยหลานเอ๋อร์ก็กอดฉันแน่น ร่างบอบบางสั่นระริกทุกๆ ไม่กี่วินาที ผิวที่เผยอยู่กลางอากาศเริ่มแดงระเรื่อ ริมฝีปากเผยอเล็กน้อย หายใจเข้าออกหอบถี่

ผ่านไปอีกสักพัก ลมหายใจของเป่ยหลานเอ๋อร์ค่อยๆ กลับสู่ภาวะปกติ อารมณ์ก็สงบลง ทั้งสองกอดกันนิ่ง ไม่มีใครพูดอะไร

ริมฝีปากฉันจูบใบหูของเธอเบ...