Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 278

"อึ้ง"

เป่ยหลันเอ๋อร์ครางเบาๆ มือน้อยๆ ของเธอยื่นมากั้นระหว่างริมฝีปากของเราทั้งสอง ฉันชะงักเล็กน้อย มองหญิงงามที่ถูกฉันทับอยู่ด้วยสายตาฉงน

เป่ยหลันเอ๋อร์ยิ้มอย่างเขินอาย ส่ายหน้าเบาๆ แล้วเอนใบหน้าเข้ามาจูบเบาๆ ที่ริมฝีปากของฉันอีกครั้ง

เป่ยหลันเอ๋อร์ไม่ได้พูดอะไรเลย แต่ฉันกลับเข้าใจความหมายที่เธอ...