Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 27

พอผมเปิดประตูออกไป ไม่คิดว่าจะเห็นหลานชายสุนเฉียงกำลังยกอาหารเช้าออกมาพอดี พอเห็นผม เขาก็ชะงักไปนิด "คุณลุง วันนี้ไม่ได้ออกไปวิ่งเหรอครับ"

"กลับมาแล้ว" ผมพยักหน้า "เช้านี้พักผ่อนหน่อย เลยไม่ได้ออกไป เดี๋ยวก็จะไปสอนแล้ว"

"งั้นก็พักผ่อนหน่อยสิครับ" สุนเฉียงตอบ "เดี๋ยวผมก็ต้องไปทำงานแล้วเหมือนกัน"

จ...