Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 243

ตอนนี้ข้างนอกมีเพียงฉันกับตงชิวอวี้สองคน ตงชิวอวี้ยืนเหม่อมองอยู่ตรงนั้น สายตาจับจ้องเงาร่างของพี่น้องเหยียนเมิ่งอวี้ที่เดินจากไป ใบหน้างามของเธอเปลี่ยนไปมาระหว่างความสดใสและหม่นหมอง ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่

ผ่านไปสักพัก ตงชิวอวี้ถอนหายใจยาวแล้วหันมายิ้มหวานให้ฉัน "จางหง ขอโทษนะคะ คุณเป็นถึงศิลปิน...