Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 232

การยั่วยวนของผมกล้าขึ้นเรื่อยๆ เสียงครางแผ่วเบาของเหยียนเมิ่งอวี่ลอยละล่องอยู่บนยอดเขา ทำให้ยอดเขาที่เคยเงียบเหงากลับเต็มไปด้วยบรรยากาศฤดูใบไม้ผลิอันไร้ขอบเขต

เมื่อได้ยินเสียงครางอันแสนหวานราวกับความฝัน ได้กลิ่นหอมจากร่างกายของเธอ และรู้สึกถึงความสุขจากการที่เท้างามของเธอถูไถอยู่บนใบหน้าของผม หัวใจ...