Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 230

เดินมาไกลขนาดนี้ ตลอดเส้นทางบนภูเขาที่เงียบสงบไม่พบเจอใครเลยสักคน ฉันรู้สึกว่าแรงกระตุ้นในร่างกายเริ่มชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ ในที่สุดฉันก็อดไม่ไหว เร่งฝีเท้าตามเอี๋ยนเมิ่งอวี่ไป หวังจะได้พูดคุยกับเธอสักหน่อย เพื่อลองหยั่งเชิงความรู้สึกที่เธอมีต่อฉันตอนนี้

เอี๋ยนเมิ่งอวี่ราวกับอ่านใจฉันออก จู่ๆ เธอก็หยุด...