ขโมยกลิ่นหอมแอบสุข

บทที่ 2

สุ่นเฉียงลังเลอย่างเห็นได้ชัด "ลุงยังไม่กลับจากวิ่งกลางคืน ถ้าเกิดเขากลับมาเจอเข้า..."

"ลุงไม่กลับเร็วขนาดนั้นหรอก ฉันอยากมีอะไรกับนาย" ซูเหยาผลักเขาลงบนเตียงอย่างร้อนรน แล้วขึ้นคร่อมตัวสุ่นเฉียง ค่อยๆ นั่งลงช้าๆ

ฉันไม่เคยคิดเลยว่า ซูเหยาที่ดูเรียบร้อยสง่างามต่อหน้าคนอื่น จะเป็นแบบนี้ในที่ลับตา

ฉันมองดูจนร้อนไปทั้งตัว ความร้อนแทบจะเผาผลาญร่างกายฉันให้ระเบิด

การได้เห็นใบหน้ายั่วยวนของซูเหยาในระยะใกล้ขนาดนี้ กระตุ้นให้เลือดในกายฉันเดือดพล่าน ความร้อนรุ่มในใจราวกับเปลวไฟอุณหภูมิสูง

"มันดีจัง!" ซูเหยาครางยาว ร่างสั่นไหวตามจังหวะที่สุ่นเฉียงขยับ ใบหน้างามแดงระเรื่อ ผมสยายไร้ทิศทาง เส้นผมบางส่วนเปียกชื้นติดใบหน้าเพราะเหงื่อ

ฉันถูกกระตุ้นจากภาพที่เห็นจนเลือดสูบฉีด

ฉันแอบอยู่ข้างนอก เบิกตากว้างมองเข้าไปข้างใน แทบอยากจะพุ่งเข้าไปข้างใน

ผ่านไปไม่กี่นาที ซูเหยาพูดขึ้น "ที่รัก เปลี่ยนท่ากันเถอะ"

สุ่นเฉียงดูลังเลเล็กน้อย "ลุงอาจจะกลับมาแล้วนะ เรา..."

"ไม่เอานะ!" ซูเหยาทำปากยื่น แล้วลุกจากตัวสุ่นเฉียง คุกเข่าก้มลงบนเตียง

ท่าทางของเธอตอนนี้ ทำให้ฉันอยากจะเข้าไปแทนที่สุ่นเฉียง แล้วปลอบประโลมเธอให้สมใจ

สุ่นเฉียงก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป ตะโกนเสียงดังแล้วพุ่งเข้าหาเธอ

ในห้องตอนนี้มีเพียงเสียงครางและเสียงหายใจ รวมถึงเสียงเอี๊ยดอ๊าดจากขาเตียงที่เสียดสีกับพื้น

ฉันมองดูจนแทบคลั่ง ลมหายใจกลายเป็นเสียงฮึดฮัดหนักหน่วง...

แต่ไม่ถึงสองนาที สุ่นเฉียงก็พูดขึ้นทันที "ผม ผมจะไปแล้ว"

"ที่รัก รออีกนิดสิ"

ซูเหยายังพูดไม่ทันจบ สุ่นเฉียงก็สั่นเทิ้มทั้งตัว แล้วล้มตัวลงบนเตียงหอบหายใจแรง

"ที่รัก ช่วงนี้ผมอาจจะเหนื่อยไปหน่อย..." สุ่นเฉียงพูดอย่างรู้สึกผิด

ดวงตาของซูเหยาวาบขึ้นด้วยความน้อยใจ แต่เธอกลับพูดเบาๆ "ไม่เป็นไร นายพักผ่อนเถอะ"

ฉันไม่คิดว่าสุ่นเฉียงจะไม่เอาไหนขนาดนี้ แต่ตอนนี้ก็ไม่มีอะไรให้ดูแล้ว ฉันจึงฝืนทนกับความอึดอัดข้างล่าง เดินกลับไปที่ประตู แล้วตะโกนเสียงดัง "ผมกลับมาแล้ว!"

เสียงในห้องเงียบกริบทันที ฉันไม่สนใจว่าพวกเขาจะลุกขึ้นมาหรือไม่ รีบเดินเข้าห้องน้ำ ถอดเสื้อผ้าอย่างรวดเร็ว แล้วเปิดฝักบัว

"ซู่ซ่า..."

น้ำจากฝักบัวชะล้างกล้ามเนื้อบนร่างกายฉัน แม้จะอายุห้าสิบกว่าแล้ว แต่ร่างกายไม่มีร่องรอยหย่อนคล้อย อาวุธประจำกายยังคงแข็งแกร่งน่าเกรงขาม

ฉันหยิบกางเกงในสีดำตัวเล็กของซูเหยาที่ยังไม่ได้ซัก มาห่อหุ้มน้องชายแล้วถูขึ้นถูลง ในหัวนึกถึงท่าทางของซูเหยาเมื่อครู่ พอนึกถึงสภาพของเธอ น้องชายข้างล่างก็ตื่นเต้นกระตุกไม่หยุด

โดยเฉพาะเสียงครางยั่วยวนของเธอ ทำให้ฉันแทบอยากจะทำให้เธอร้องไห้ขอความเมตตา

พอคิดถึงตรงนี้ ฉันก็อดไม่ได้ที่จะเร่งความเร็ว ราวกับว่าซูเหยาอยู่ตรงหน้าฉันจริงๆ ร่างกายสั่นเทิ้ม ปลดปล่อยทั้งหมดลงบนกางเกงในลูกไม้สีดำ

เมื่อความรู้สึกสุดยอดผ่านพ้นไป ฉันรีบล้างตัวอีกครั้ง แล้วโยนกางเกงในของซูเหยากลับไปในตะกร้าผ้า

กลับมาที่ห้องนอน ฉันนอนบนเตียงเป็นเวลานาน แต่ยังไม่มีอาการง่วงเลย ในหัวเต็มไปด้วยภาพของซูเหยาเมื่อครู่

จนถึงดึกดื่น ฉันยังคงตื่นอยู่ อดไม่ได้ที่จะลุกขึ้นมาสูบบุหรี่หนึ่งมวน

พอดับบุหรี่แล้วกลับไปนอนบนเตียง จู่ๆ ก็มีเสียงฝีเท้าดังมาจากนอกห้อง ตามด้วยเสียงประตูถูกเปิดออก

ภายใต้แสงจันทร์สว่างที่ส่องผ่านหน้าต่าง ฉันพบว่าเป็นซูเหยา!

ซูเหยาที่ไม่ได้สวมเสื้อผ้า!

ตอนนี้ ฉันมีเพียงกางเกงขาสั้นตัวใหญ่บนร่าง น้องชายยังคงแข็งตัว

เมื่อเห็นซูเหยาเข้ามาแบบนี้ สมองฉันแทบระเบิด