Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 121

ฉันปิดประตู แล้วแนบหูกับบานประตูฟังเสียงจากด้านนอก

ไม่นาน ก็ได้ยินเสียงหัวเราะพูดคุยของเหยียนเมิ่งอวี่กับจางเสี่ยวเฟิง ผ่านหน้าประตูห้องเราไป เสียงค่อยๆ เบาลงตามระยะทาง

หลังจากแน่ใจว่าทั้งคู่เดินไปแล้ว ฉันจึงปล่อยเจ้าเหวินจิ้งลงจากหลัง ตอนหนีมาเมื่อกี้มันเร่งรีบมาก ฉันแบกเธอตลอดทาง ลืมปล่อยลง ส่วนเธ...