Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 102

ผมแค่นเสียงอย่างดูแคลน แม้ไอ้หนุ่มคนนี้จะคล่องแคล่วว่องไว แต่ผมไม่ได้สนใจอะไรมาก เพียงแค่ขยับเท้าเบาๆ หลบการพุ่งชนอย่างบ้าคลั่งของมัน แล้วก้มตัวเตะกวาดขา ทำให้มันล้มลงไปกับพื้น

"เด็กอายุแค่นี้ ทำอะไรดีๆ ก็ไม่เอา ดันมาเป็นขโมย ไอ้เวร ยังกล้าด่าว่ากูเป็นไอ้แก่อีก อยากตายนักรึไง" ผมก้าวเข้าไปหาไอ้ขโมย...