Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 744

ฉันรู้สึกเหมือนคนกำลังจมน้ำที่คว้าเอาฟางเส้นสุดท้ายเพื่อเอาชีวิตรอด

พ่อถอนหายใจ "เสี่ยวฮุ้ย ทำไมต้องทรมานตัวเองแบบนี้ด้วย! พวกเราไม่ใช่คนไม่รู้จักเหตุผล เรื่องมันจบแล้ว เธอกลับเมืองไปเถอะ! ถ้ายังคิดถึงพวกเรา ก็แค่มาเยี่ยมบ้างก็พอ นี่มันเรื่องของชะตากรรม ไม่มีทางแก้ไขหรอก!"

"พี่สะใภ้ อย่าไปนะ!" ผ...