Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 72

เพื่อความไม่ประมาท ผมส่งข้อความหาหยางชิงชิงทุกๆ สิบนาที และเธอก็ตอบกลับมาอย่างทันท่วงที

ตอนสี่ทุ่ม หยางชิงชิงยังไม่ออกมาจากโรงแรม และครั้งนี้เมื่อผมส่งข้อความไป เธอกลับไม่ตอบ!

"คุณคนขับครับ ช่วยรออีกสักครู่นะครับ ผมจะเข้าไปดูหน่อย ถ้าเด็กคนนี้ไม่กลับบ้าน ผมเป็นห่วง" ผมอ้อนวอน ผมกังวลว่าดึกขนาดนี้แ...