Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 338

พูดจบ เขาก็หมุนตัวจะเดินจากไป ในตอนนั้นเอง ผมนึกอะไรขึ้นมาได้ จึงร้องเรียก "อาจารย์หวัง รอก่อนครับ"

อาจารย์หวังหันกลับมามองด้วยสีหน้าสงสัย "คุณหวัง มีอะไรอีกหรือคะ?"

ผมยิ้มเจื่อนๆ "ฮ่ะๆ ก็ไม่มีอะไรมากหรอกครับ แค่เห็นว่าดึกแล้ว อาจารย์หวังต้องออกไปตามหานักเรียนคนเดียว คงไม่ค่อยสะดวก ให้ผมไปเป็นเพื่...