Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 330

กู้เหวินเหวินมองฉันด้วยใบหน้าแดงก่ำ "อาจารย์หวัง ป่านนี้ก็ดึกแล้ว หนูต้องกลับหอพักแล้วค่ะ"

ฉันเบิกตากว้าง ท้องฟ้ามืดสนิทไปแล้ว หลายคนกลับไปพักผ่อนกันหมด รอบๆ ไม่เหลือใครสักคน

แต่ฉันยังไม่อยากปล่อยให้เธอไป ตอนนี้ฉันอยากลิ้มลองเรือนร่างของกู้เหวินเหวินเหลือเกิน จะปล่อยให้เธอกลับไปได้อย่างไร ฉันรีบพู...