Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 212

ทองอ๋าอ๋าถูกมัดมือมัดเท้าโยนไว้บนเตียง ใบหน้าเล็กๆ เต็มไปด้วยคราบน้ำตา แววตาเต็มไปด้วยความวิงวอน

ดูน่าสงสารเหลือเกิน ผมรู้สึกปวดใจจริงๆ

เมื่อมองไปที่ผู้ชายทั้งสี่คน ทุกคนเปลือยท่อนบน แต่ละคนมีรอยยิ้มน่าขยะแขยงประดับใบหน้า จ้องมองทองอ๋าอ๋าราวกับเป็นเหยื่อที่พวกเขาต้องได้มาให้ได้

ในจังหวะที่ชายทั...