Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1669

ด้วยความโกรธเกรี้ยว เขาต่อยหมัดเดียวส่งเสียเฉวียนลอยกระเด็นออกไป แต่ยังไม่พอ เขาก้าวเท้าตามร่างที่ลอยละลิ่วของเสียเฉวียน และก่อนที่อีกฝ่ายจะตกถึงพื้น ฝ่ามือเหล็กของเขาก็ทุบตีร่างของเสียเฉวียนอย่างบ้าคลั่ง

ปึง! ปึง! ปึง!

เสียงกระแทกดังสนั่น!

เย่เฉิงใช้เสียเฉวียนเป็นกระสอบทรายไปเสียแล้ว!

เมื่อร่...