Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1645

ผมยิ้มเล็กน้อย "ผมไม่ได้พูดเล่นนะ ผมไม่จำเป็นต้องจับชีพจรเลย แค่มองพวกเธอผมก็รู้ผลแล้ว!"

น้องสาวคนนั้นเบ้ปาก หันไปมองที่โต๊ะประธาน

พี่สะใภ้บีบมือผมเบาๆ "จินสุ่ย อย่าล้อเล่นนะ รีบขึ้นไปเถอะ"

ผมนั่งนิ่งไม่ขยับ

ทั้งห้องเริ่มมีเสียงฮือฮา ทุกคนกระซิบกระซาบกัน มองผมเหมือนเห็นผี

เห็นได้ชัดว่าพวกเขาไม่...