Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 162

ผมชะงัก ไม่คิดจริงๆ ว่าจางหงเสวียจะเปิดใจตรงๆ แบบนี้

ในสังคมที่เห็นแก่ตัวทุกวันนี้ คนที่ยอมให้ยืมเงินก็หายากแล้ว นี่เธอยังให้ยืมบัตรเงินเดือนอีก

เด็กคนนี้จริงใจมาก ช่างหาได้ยากเหลือเกิน!

ผมมองจางหงเสวียด้วยความซาบซึ้ง ความรู้สึกผิดในใจยิ่งหนักอึ้ง

"หงเสวีย ผมไม่ได้หมายความแบบนั้น ที่ผมมาหาคุณเพร...