Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1300

ผมเกือบจับตัวเธอได้หลายครั้ง แต่เธอก็วิ่งหนีไปได้ทุกที

โดยไม่รู้ตัว พวกเราเดินห่างจากบ้านพักมาไกลขึ้นเรื่อยๆ

เมื่อผมหันกลับไปมอง ผมมองไม่เห็นบ้านพักแล้ว

แสงในป่าเริ่มสลัวลงเรื่อยๆ ผมกังวลว่าถ้าอยู่ต่อไป พวกเราอาจจะหลงทางได้

"เสี่ยวปิง อย่าเล่นแล้ว กลับกันเถอะ ถึงเวลาทานข้าวเย็นแล้ว"

"พี่ตาเสีย หนูเจ...